27 marca odbyły się wybory do Rady Młodzieżowej. W wyborach wystartowało ośmiu kandydatów. Ostatecznie w skład rady weszli:
Przewodniczący: Bartosz Paupa
VI-Przewodniczący: Karolina Dopke
Sekretarz: Monika Zawadzka
Członek: Eliza Majewska
Członek: Joanna Wera
Gratulujemy, o dalszych losach Rady Młodzieżowej będziemy informować.

Mistrzostwa Pierwszej Pomocy w Rumi, odbędą się 26 kwietnia 2002 roku w Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji, w godzinach 9:30 do 14:00. Swój udział zgłosiło: I Liceum Ogólnokształcące w Rumi, II Liceum Ogólnokształcące w Rumi, Zespół Szkół Zawodowych w Wejherowie, III Liceum Ogólnokształcące przy ZSE w Wejherowie, Liceum Ogólnokształcące w Redzie, II Liceum Ogólnokształcące w Wejherowie, Technikum Elektryczne przy ZSE w Wejherowie, Szkoła Zasadnicza w Rumi, Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Wejherowie.
Kto wygrywał zawody w poprzednich latach.

Rejonowe Mistrzostwa w Rumi odbyły się, wyłoniliśmy najlepszą drużynę naszego rejonu, a trzeba napisać że nie było to proste. Jak co roku przygotowania do mistrzostw trwały cały rok, i na ostatnim sprawdzianie przed zawodami nie mieliśmy faworyta. Zanim dowiecie się kto wygrał kilka słów o imprezie.
Zawody składały się z sześciu stacji, na trzech ratownicy udzielali pomocy indywidualnie następujące przypadki: omdlenie, PPŻ i krwotok z przedramienia, pozostałe miały charakter tradycyjny: wypadek na wysokościach ( podejrzenie urazu kręgosłupa ), impreza grilowa ( poparzenie i zakrztuszenie ), wypadek z deskorolką ( złamanie otwarte nogi ). Zawody przebiegły sprawnie dzięki, dobrej pracy sędziów i pozorantów, którym dziękujemy za pomoc w organizacji zawodów.

Hej!!! Jesteśmy Grupą Ratownictwa Medycznego Polskiego Czerwonego Krzyża działającą przy OSP w Wejherowie. Jak pewnie każdy z was wie dnia 13 stycznia br. w całej Polsce odbył się X finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Również w naszym mieście, tego dnia znalazły się różne atrakcje. Nie mogło oczywiście zabraknąć przedstawicieli PCK-u, a więc i nasza grupa wzięła udział „w dziesiątym graniu Owsiaka”.

Podczas ferii zimowych dwudziestu ratowników Grupy Ratownictwa Medycznego PCK przy OSP w Wejherowie pełni dyżury na Izbie Przyjęć w Szpitalu Specjalistycznym w Wejherowie. Mamy nadzieje, że doświadczenie jakie zdobędą na dyżurach pozwoli im być lepszymi instruktorami i ratownikami Polskiego Czerwonego Krzyża. Autor: Hekajek

18.02. został zorganizowany prelekcja z zakresu wiedzy o Czerwonym Krzyżu w Gimnazjum w Lini. Rozmowę z uczniami na temat historii i zasad CK urozmaicono pokazem zakresu pierwszej pomocy. Damian Kramp i Damian Młyński

Związku z tym że zbliża się sezon zawodów pierwszej pomocy w PCK. GRM Wejherowo postanowiło zorganizować dwu dniowy sprawdzian dla drużyn które mają zamiar wystartować w zawodach i są szkolone przez instruktorów lub ratowników PCK zaprzyjaźnionych z GRM w Wejherowie. Ostatni próba odbędzie się 5-6 kwietnia w Rumi, swój udział zapowiedziało 15 drużyn z całego województwa pomorskiego. Hekajek

Kiedyś popełniłem ten tekst, chciałem podsumować to ile dla mnie znaczy być wolontariuszem PCK a zwłaszcza dostąpić zaszczytu bycia Ratownikiem . Oddać w treści to co jest dla mnie najważniesze. Do napisanie tego tesktu zainspirował mnie propaganda-tekst odnośnie linuksa.
Temat: Co to znaczy być Ratownikiem Polskiego Czerwonego Krzyża

Kiedy rozmawiam z ludźmi mieszkającymi poza Gdańskiem lub w dzielnicach nie dotkniętych powodzą mam wrażenie, że nie zdają sobie sprawy z rangi zniszczeń. Utwierdziło mnie to w przekonaniu, że aby zrozumieć tę tragedię trzeba było ją zobaczyć i przeżyć. Słyszę: „... to straszne co się stało, ale chyba wszystko wróciło do normy...”. Zastanawiam się o jakiej normie ludzie myślą. Nic nie będzie takie jak dawniej. Wznowiony ruch na trakcie, uprzątnięte gruzy, uspokojone i wysuszone „rzeki”, mniej patroli straży miejskiej i policji... . Wydawać by się mogło, że istotnie życie wraca na dawne tory. Tak naprawdę to pozory

Gdy wychodziłam na mój pierwszy patrol Paweł powiedział: „wysłuchajcie ludzi”. Pomyślałam sobie , że to nic takiego. Nie wiedziałam ,iż praktycznie każda twarz i każde słowo wryją się w moja pamięć . Zaczęło się już od pierwszej ulicy. Ludzie wylewali na nas swoją złość, strach, żal. Przeważnie nie mówiłam nic. Każde słowa jakie cisnęły się na język wydawały mi się puste i niestosowne. Cóż ja mogłam powiedzieć komuś , kto właśnie stracił wszystko? Że będzie lepiej? Wtedy to brzmiało prawie ironicznie. Milczałam więc i słuchałam. Dzisiaj myślę, że tamtym ludziom naprawdę potrzebny był wyrozumiały słuchacz a nie „dobre rady”. Po kilku dniach czułam spory ciężar bezsilności. Jednak to uczucie dość szybko minęło. Wystarczyło kilka uśmiechów i parę słów wdzięczności. Wiem , że nasza pomoc nie była duża, ale wrzuciliśmy w morze potrzeb swój grosz.

Patrząc dzisiaj na piętrzący się wał i wąska strugę wody w głębi rowu ogarnia mnie przerażenie. Jak taka cieniutka wstążeczka mogła narobić tylu szkód? To tak jakby motyl przeobraził się nagle w potwora. Cicha woda brzegi rwie...i niszczy wszystko, co stanie jej na drodze. Takie wydarzenia uświadamiają mi , jak mały i bezbronny jest człowiek w zderzeniu z przyrodą. Niektórym wydaje się , że udało się nam powstrzymać żywioł. Nic bardziej mylnego. Jeżeli kilka godzin deszczu zatopiło dwie dzielnice miasta, to strach pomyśleć co by się stało. Gdyby ulewa trwała kilka dni. Nigdy nie ujarzmimy przyrody. Ona zawsze będzie górą i wyrocznią. Niestety, coraz częściej musi nam o swej potędze przypominać. LAAN