21.12.2001r.odbyła się po raz trzeci Wigilia GRM-u Wejherowo. Kiedy z Andżelą weszłyśmy do sali Bartek Paupa (szef naszego GRM-u)właśnie usiłował zakończyć swoje przemówienie. Cóż, nie było to łatwe, bo stęsknionych za sobą przyjaciół trudno było uciszyć. Wyglądało to trochę zabawnie. W końcu przyszedł czas na łamanie się opłatkiem Gdy skończyłam składać życzenia kołatały się w moim sercu dwa uczucia – radości i smutku. Cieszyłam się bardzo z tego , że po kilku latach ciężkiej pracy koło zaczęło się powoli kręcić. Coraz więcej młodych ludzi działa w naszej organizacji. Są pełni zapału i gotowi do działania. Z drugiej strony zdałam sobie sprawę, że większości tych ludzi nie znam lub znam bardzo słabo. Starą kadrę mogłabym policzyć na palcach. Zabrakło mi przyjaciół, z którymi postanowiliśmy kiedyś powalczyć o idee. Bardzo bym chciała, abyśmy kiedyś wszyscy razem odśpiewali wigilijną iskierkę. LAAN

Jako, że temat obozu w CieCiorce został już rozpoczęty, tak samo jak malowanie czeczeni oraz spotkanie poobozowe w Sopocie- postanowiłam opisać coś, o czym ma pojęcie tylko wybrana grupa „wykolejeńców”- spotkanie u mnie w domku...;)
Dzień 27 sierpnia roku pańskiego 2002 miał być dniem niezapomnianych wstrząsów dla ludzi osiadłych na spokojnych przedmieściach Pruszcza Gdańskiego (czyli na osiedlu Komarowo ;) Nawet ja- organizatorka (hue hue hue ) nie spodziewałam się aż takiego tłumu..i to baaaaaardzo wesołego ;) Ale może zacznę od początku…

Nie pamiętam dokładnie , który to był dzień powodzi. Było ok.13:00 kiedy wylądowaliśmy z Magdą i Adasiem w SPnr40 na Trakcie Św.Wojciecha. Stamtąd mieliśmy zacząć swój patrol. Dzień był ładny i ciepły. Na niebie nie wisiała ani jedna chmurka. Mieliśmy adresy osób , do których należało koniecznie zajrzeć i listę ich potrzeb. Zabraliśmy więc „troszkę” rzeczy: chleby, drożdżówki, konserwy, cukier, owoce, koce...i ruszyliśmy w drogę. Szliśmy cały czas pod górkę. Trzeba było uważać na strumyki wody z wybijających studzienek , no i drętwiały trochę ręce od bagażu, ale nie było źle. Powoli pozbywaliśmy się darów. W końcu ostatni pakunek trafił do odbiorcy i mogliśmy wracać. Zaczynało kropić , ale nie zwracaliśmy uwagi na „kapuśniaczek”. „Nie jesteśmy z cukru”- żartowaliśmy i spacerkiem kontynuowaliśmy patrol. Nagle deszczyk przerodził się w ulewę. Wyglądało to tak , jakby z góry lano wodę wiadrami. Gleba była bardzo nasiąknięta i woda momentalnie zaczęła spływać. Nie było gdzie się schować . Zaczęliśmy biec, a właściwie ślizgaliśmy się po błocie. Naraz stanęliśmy jak wryci. W dół prowadziła dalej wąziutka , bardzo stroma dróżka. Przypominało to trochę tor bobsleyowy - rynna wypełniona błotem. Chwiejna balustrada nie wzbudzała mojego zaufania, ale nie było rady. Stanąwszy już na dole myślałam , że z radości pocałuje tą breję. W końcu dotarliśmy do szkoły-zmęczeni, mokrzy, ale weseli. Miny społeczników i policjantów zdradzały, że musieliśmy wyglądać co najmniej tragi-komicznie. Ten „deszczowy patrol” nie należał do spokojnych, ale przecież nikt nie mówił , że praca wolontariusza jest lekka, łatwa i przyjemna. LAAN

Warsztaty odbyły się w dniach 7 - 8.12.01 w Rumi. Zorganizowane przez GRM w Wejherowie przy współpracy z Zarządem Rejonowym PCK w Wejherowie. Był to ciąg dalszy szkolenia, które odbyło się we wrześniu bieżącego roku. Obydwa spotkania miały za główny cel zintegrowanie młodzieży czerwonokrzyskiej z całego województwa, miedzy innymi z Pruszcza Gdańskiego, Nowego Dworu Gdańskiego, Kościerzyny, Władysławowa, Gdańska, Sopotu, Gdyni, Rumi, Redy i Wejherowa. Na spotkaniu także był przedstawiciel GRM-u Łódzkiego, który został zaproszony przez drużynę (LO im. Króla Jana III Sobieskiego w Wejherowie), która reprezentowała nasze województwo na zawodach krajowych w Łodzi.

Moje wspomnienia z tegorocznych zawodów można określić jako smutne. Dlaczego smutne, żeby to wyjaśnić muszę opisać Wam, czym dla mnie jako instruktora i ratownika Polskiego Czerwonego Krzyża, jest ta impreza. Jest to święto, które podsumowuje rok pracy. Podczas zawodów spotykam ludzi z całej Polski, których widzę tylko raz do roku właśnie z okazji tej imprezy. Okazało się jednak, że organizatorzy w Łodzi postanowili zrobić z zawodów imprezę zamkniętą, ograniczyli liczbę kibiców do pięciu na drużynę z danego województwa, dodatkowo proponując im hotel, gdzie doba kosztowała za osobę 75 zł

W sobotę 5 maja br. z okazji Dnia Strażaka w Wejherowie odbyły się rozgrywki w piłce nożnej. Impreza zaczęła się o godz.9.00 w budynku Zespołu Szkół Nr3. W meczach rywalizowały ze sobą drużyny strażaków Ochotniczej Straży Pożarnej m. in. z Wejherowa, Bolszewa, Choczewa i Rumii.Co prawda, piłkarze grali na poziomie podwórkowym, a "sędzia- kalosz" przeoczył bramkę, ale nie było aż tak tragicznie. Nie odbyło się jednak bez urazów, ale nadbezpieczeństwem zawodników czuwała Grupa Ratownictwa Medycznego z Wejherowa w składzie; Bartek Paupa, Ania Bark, Damian Kramp, Damian Młyński, Michał Kałużniak i Kasia Kwiatkowska.

10 maja 2001r. na Placu Jakuba Wejhera w Wejherowie odbyły się szóste Rejonowe Mistrzostwa Pierwszej Pomocy. Startowało w nich 10 pięcioosobowych drużyn reprezentujących szkoły średnie Powiatu Wejherowskiego. Zawodnicy mieli do pokonania pięć stacji, ...